Přihlášení uživatele
Jméno:
Heslo:
[Zaregistrujte se]

Presokratici.cz

databáze zlomků předsókratovských myslitelů
22 DK A 10 /2
Hérakleitos (zachoval Aristotelés ve spisu De caelo, I, 10; 279b 12-17)

Součástí tohoto zlomku jsou také: 22 DK A 10 /1 , 22 DK A 10 /3 , 22 DK A 10 /4 , 22 DK A 10 /5 , 22 DK A 10 /6 , 22 DK A 10 /7 , 22 DK A 10 /8 , 22 DK A 10 /9 , 22 DK A 10 /10



[Přepnout na jednoduché zobrazení]


Γενόμενον μὲν οὖν ἅπαντες εἶναί φασιν, ἀλλὰ γενόμενον οἱ μὲν ἀΐδιον, οἱ δὲ φθαρτὸν ὥσπερ ὁτιοῦν ἄλλο τῶν συνισταμένων, οἱ δ᾿ ἐναλλὰξ ὁτὲ μὲν οὕτως ὁτὲ δὲ ἄλλως ἔχειν [φθειρόμενον], καὶ τοῦτο αἰεὶ διατελεῖν οὕτως, ὥσπερ ᾿Εμπεδοκλῆς ὁ ᾿Ακραγαντῖνος καὶ ῾Ηράκλειτος ὁ ᾿Εφέσιος.
Všichni tedy říkají, že svět (úranos) je vzniklý, avšak podle jedněch je věčný, poté, co vzniknul, podle jiných je však pomíjivý jako cokoliv jiného, co bylo sestaveno; podle dalších se to děje střídavě, jednou je a jindy zaniká, a že se toto střídání děje stále. Tak je to u Empedoklea z Akragantu a Hérakleita z Efesu.




Viz Alexandros u Simplikia, In Aristotelis De caelo commentaria VII; 294.13-26 (A 10 /2a) ... (B 30.1-2, parafráze 3) „Tento svět neutvořil žádný z bohů ani z lidí, nýbrž byl vždy.“ ... (parafráze B 30.1-3) „Takovýto svět nikdy nepočal, nýbrž byl vždy.“ ... καὶ ῾Ηράκλειτος δὲ δι' αἰνιγμῶν τὴν ἑαυτοῦ σοφίαν ἐκφέρων οὐ ταῦτα, ἅπερ δοκεῖ τοῖς πολλοῖς, σημαίνει· ὁ γοῦν ἐκεῖνα εἰπὼν περὶ γενέσεως, ὡς δοκεῖ, τοῦ κόσμου καὶ τάδε γέγραφε· “κόσμον τόνδε οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ' ἦν ἀεί.” πλὴν ὅτι ὁ ᾿Αλέξανδρος βουλόμενος τὸν ῾Ηράκλειτον γενητὸν καὶ φθαρτὸν λέγειν τὸν κόσμον ἄλλως ἀκούει τοῦ κόσμου νῦν. “οὐ γὰρ μαχόμενα, φησί, λέγει ὡς ἄν τῳ δόξαι· κόσμον γάρ, φησίν, ἐνταῦθα οὐ τήνδε λέγει τὴν διακόσμησιν, ἀλλὰ καθόλου τὰ ὄντα καὶ τὴν τούτων διάταξιν, kaq' ἣν εἰς ἑκάτερον ἐν μέρει ἡ μεταβολὴ τοῦ παντός, ποτὲ μὲν εἰς πῦρ, ποτὲ δὲ εἰς τὸν τοιόνδε κόσμον• ἡ γὰρ τοιαύτη τούτων ἐν μέρει μεταβολὴ καὶ ὁ τοιοῦτος κόσμος οὐκ ἤρξατό ποτε, ἀλλ' ἦν ἀεί.” καὶ ταῦτα δὲ προστίθησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οἱ λέγοντες ποτὲ μὲν οὕτως τὸ πᾶν, ποτὲ δὲ ἄλλως ἔχειν, ἀλλοίωσιν μᾶλλον τοῦ παντὸς ἀλλ' οὐ γένεσιν καὶ φθορὰν λέγουσιν.