59 DK A 30 /3
Anaxagorás (zachoval Aristotelés ve spisu Ethica Eudemia, I, 4; 1215b 6)Součástí tohoto zlomku jsou také: 59 DK A 30 /cfr , 59 DK A 30 /1 , 59 DK A 30 /2 , 59 DK A 30 /4
[Přepnout na jednoduché zobrazení]
᾿Αναξαγόρας μὲν ὁ Κλαζομένιος ἐρωτηθεὶς τίς ὁ εὐδαιμονέστατος, ᾿οὐθεὶς᾿, εἶπεν, ᾿ὧν σὺ νομίζεις· ἀλλ᾿ ἄτοπος ἄν τίς σοι φανείη῎· τοῦτον δ᾿ ἀπεκρίνατο τὸν τρόπον ἐκεῖνος, ὁρῶν τὸν ἐρόμενον ἀδύνατον ὑπολαμβάνοντα μὴ μέγαν ὄντα καὶ καλὸν ἢ πλούσιον ταύτης τυγχάνειν τῆς προσηγορίας, αὐτὸς δ᾿ ἴσως ᾤετο τὸν ζῶντα ἀλύπως καὶ καθαρῶς πρὸς τὸ δίκαιον ἤ τινος θεωρίας κοινωνοῦντα θείας, τοῦτον ὡς ἄνθρωπον εἰπεῖν μακάριον εἶναι.
Když byl Anaxagorás z Klazomen tázán, kdo je nejšťastnější, odpověděl: „Nikdo z těch, které jmenuješ; ovšem tobě by se zdál být podivínem.“ (...)