37 DK B 7
Damón z Athén (zachoval Aristeidés Quntilianus ve spisu De musica, II, 14)[Přepnout na bilingvní zobrazení]
ὅτι γὰρ δι᾿ ὁμοιότητος οἱ φθόγγοι συνεχοῦς μελωιδίας πλάττουσί τε οὐκ ὂν ἦθος ἔν τε παισὶ καὶ τοῖς ἤδη προβεβηκόσι καὶ ἐνδομυχοῦν ἐξάγουσιν, ἐδήλουν καὶ οἱ περὶ Δάμωνα· ἐν γοῦν ταῖς ὑπ᾿ αὐτοῦ παραδεδομέναις ἁρμονίαις τῶν φερομένων φθόγγων ὁτὲ μὲν τοὺς θήλεις ὁτὲ δὲ τοὺς ἄρρενας ἔστιν εὑρεῖν ἤτοι πλεονάζοντας ἢ ἐπ᾿ ἔλαττον ἢ οὐδ᾿ ὅλως παρειλημμένους, δῆλον ὡς κατὰ τὸ ἦθος ψυχῆς ἑκάστης καὶ ἁρμονίας χρησιμευούσης.
Dámón a jeho stoupenci ukazovali, že tóny souvislé melodie vytvářejí ve všech podobně klidnou povahu, není-li v nich, a vyvádějí ji na povrch, pokud je skryta uvnitř. ...